Een plaats van hoop… ?

dscn0322Een tuin is een antidotum tegen het gejaagde levenstempo van de moderne mens. Tegenover een overvloed aan prikkels en vluchtige contacten is een tuin een plaats waar men niet dwangmatig moet bezig zijn. De overbelaste geest kan er even uitrusten. Het is een toevluchtsoord waar men zich geborgen weet en verbonden voelt met zichzelf, de ander en de wereld.

Veel mensen snakken naar rust en stilteretraites in kloosters; mindfulness en yoga zijn immens populair. Tuinieren is een vorm van praktisch mediteren waarbij je de geest leeg maakt van zelfzuchtige zorgen, dit in een poging zichzelf in harmonie te brengen met de realiteit. Een tuin is een stilteplaats binnen een luidruchtige wereld waar we even op adem kunnen komen. Een tuin is de plaats waar we ons terugtrekken als we ons slecht, ziek,… voelen. Het kan de achtergrond vormen voor een transformatie, dit in onze confrontatie met de natuur (groei, sterven,…).

Tuinieren en een tuin vormen een tegenmacht tegen de destructieve krachten van de mensheid, een plaats waar de humaniteit gewaarborgd blijft. Doorheen de geschiedenis is een tuin een geliefkoosd toevluchtsoord als de menselijke conditie op het spel staat. Zo kan een tuin in een periode van ontmenselijking en duisternis een kracht van menselijkheid worden. Een tuin en erin werken zijn zowel nostalgie als belofte en hoop op een betere wereld. Het is de plaats waar we allen naar terug verlangen, met hierbij een gevoel van thuiskomen,…